پسر مامان

شروع کرد مرا از هزار و سیصد و شصت و... چه فرق می کند اصلا خدا همین که نشست و ... برای روح من از خاک خود مجسمه ای ساخت کشید دست و دهان و دو پا دو گوش و دو دست و ... و دست مهر خودش را کشید روی سر من گذاشت یک دل عاشق درون سینه سپس تو ... همین که توی دل من کبوترانه نشستی خدا بهشت خودش را به روی این همه بست و ... من و تو رونده شدیم از...                               عزیز از تو چه پنهون به جرم عشق چشیدیم طعم تلخ شکستو ... ...

تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم تو را به خاطر عطر نان گرم برای برفی که اب می شود دوست می دارم تو را برای دوست داشتن دوست می دارم تو را به جای همه کسانی که دوست نداشته ام دوست می دارم تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم برای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریخت لبخندی که مهو شد و هیچ گاه نشکفت دوست می دارم تو را به خاطر خاطره ها دوست می دارم برای پشت کردن به ارزوهای محال به خاطر نابودی توهم و خیال دوست می دارم تو را برای دوست داشتن دوست می دارم تو را به خاطردود لاله های وحشی به خاطر گونه ی زرین افتاب گردان برای بنفشیه بنفشه ها دوست می دارم ...

چه در دل من!چه در سرتو   من از تو رسیدم به باور تو   تو بودی و من به گریه نشستم برابر تو   بخاطر تو به گریه نشستم بگو چه کنم     با تو  شوری در جان ، بی تو جانی ویران   از این  زخم پنهان ، می میرم    نامت در من باران ، یادت در دل طوفان   با تو امشب پایان می گیرم   نه بی تو سکوت ، نه بی تو سخن   به یاد تو بودم ، به یاد تو من   ببین غم تو  رسیده به جان و دویده به تن   ببین غم تو رسیده به جانم بگو چه کنم     ...

تو به من خندیدی و ندانستی من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم باغبان از پی من تند دوید سیب در دست تو دید غضب آلود به من کرد نگاه سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک و تو رفتی و هنوز سالهاست که در گوش من آرام آرام خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم و من اندیشه کنان غرق در این پندارم که چرا خانه کوچک ما سیب نداشت...

مادر اي ارام جانم مادر اي روح و روانم مادر اي جانم فداي چشمهاي مهربانت من هنوزم آرزو دارم بيارامم ميان بازوانت گر چه خود يك مادرم اما هنوزم آرزو دارم بياسايم به روي زانوانت سر بپوشانم ميان گيسوانت مادر اي چشمان تو خورشيد آبي آسمانم نام تو زيبا سرود عاشقانه بر لبانم قبله گاهم قلب بي آلايش تو سجده گاهم پاي بي آسايش تو آه مادر ،‌ تو نميداني چه شب ها من به غربت خواب آن گهواره ي آغوش پر مهر تو ديدم ...