قدم به قدم
قدم به قدم ترسیدی ولی به روت نیاوردی نگاه همه کردی یه قدم دیگه برداشتی خوردی زمین، محکم، قند تو دلم آب شد تو دلم میگم قدم به قدم باهات میام تا راه بری پسرک شیرینم ، تا زمین نخوری که نمیتونی از زمین بلند شدن رو یاد بگیری پس آروم باش و قدم بردار محکم ،مردونه.
دست میبری لابلای موهای بور و پریشونت تعادلت رو بهم میزنه دوباره میفتی همه می خندن، تو هم، منم، بابا بلندتر از همه می فهمم تو دلش چه خبره وقتی بلند می خنده یعنی قلبش داره تند میزنه یعنی نگرانته
میانه - 29 مهرماه 1390 – اولین راه رفتن
.gif)
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
خوشبحالت محمد حسین جان که مامان مهربونی داری که همیشه و همه جا مراقبت و خیالت راحته که هیچ وقت تنها نمی مونی البته بعد از خدا