پسر مامان

گاهی وقتها با خودم فکر می کنم این که برات می نویسم مثلا امروز یاد گرفتی بگی مامان یا اینکه خودت از پله بالا میری یا هرچیز دیگه ای که تو این وبلاگ نوشته میشه آیا همین قدر که برای من جذاب و قشنگه سالهای بعد برای تو هم زیبا  و دوست داشتنی خواهد بو یا نه؟  حتی بعضی وقتها به سرم میزنه که دیگه ادامه ندم و برات ننویسم و از خاطرات دوران کودکیت بسنده کنم به همین عکسهای تو آلبوم و کامپیوتر و یا خاطراتی که تو ذهنم برات جمع کردم  گاهی هم با خودم فکر میکنم اگه خاطرات و اتفاقات کودکی خودم هم همین طور نوشته شده بود آیا امروز از خوندنشون لذت می بردم؟ به اینجا که میرسم عزمم رو جزم میکنم و با خودم میگم هرچند کار سختیه و بعضی وقتها به خاطر...

...

پسر گلم امروز 28خرداد شما برای اولین بار دریا رو دیدی و ناگفته نماند که خیلی ترسیدی و حتی پاهات رو هم به آب دریا نزدی آخه فسقلی من از دست تو چیکار کنم که تا لب چشمه رفتی و تشنه برگشتی این عکسها خاطره مسافرت 4روزه ما به شهر زیبای خزرآباد و همچنین دیدن جنگل زیبای کشپل.                                           ...

ساعت ١٠ و نیم صبحه من و بابا از بعد از نماز صبح بیداریم و داریم مثلا درس می خونیم  بابایی آماده میشه که بره نون بخره میاد بالای سرت و صدات میکنه:"محمد حسین پاشو بریم نون بخریم" تو خواب و بیداری کلمه نون رو تکرار می کنی اما بازم می خوابی بابا تنها میره  واسه نون خریدن و برمیگرده صدای کلید که تو قفل در میچرخه  خوابت رو سبک می کنه یه تکون دیگه به خودت میدی و بعد هم با کلی کش و قوس و لبخندی از سر رضایت واسه خواب خوب دیشبت و اینکه تا چشماتو باز می کنی مامان و بابا بالای سرت هستن از خواب بیدار میشی همین که سستی خواب از تنت میره یا به قول بابات دیگه خامه نیستی فرز بلند میشی و اولین کاری که میکنی اینه که قرآن رو که بالای سرت گذاشتم ...

سلام به دوستان خوبم از اونجایی که این مدت کم کاری کردم منو ببخشید حالا که تشریف آوردید به ویلاگ ما قدمتون رو چشم بفرمائید عکس: این عکس که میبینید محمد حسین خانه که با اصرار از من خواسته تا روسری سرش کنم و همش تند تند می گفت:آینه آینه می بینید که ظاهرا از وضعیتش هم خیلی راضیه!       صبح یه روز بهاری که آقا تا ساعت 20 دقیقه به 11 خوابیده تو راه کرمانشاه تو خود کرمانشاه با پسرخاله ها مهدی و حسین   حیاط خونه عزیزجون مادر بزرگ مهدی و حسین در کرمانشاه 13 بدر میانه جای همگی خالی زندایی باباحسین برامون آش(به قول محمد حسین آجیز) درست کرد  ...

هرچند نوشتن اتفاقات هفته قبل برام اصلا خوشایند نیست ولی می نویسم تا مامانهای دیگه بخونند و بیشتر مواظب دلبندشون باشند دکتر گفت: roseola تا حالا اسمشو نشنیده بودم، پرسیدم یعنی چی؟ گفت یه بیماری ویروسی با تب بالا و بثورات پوستی که اگه مراقبت نکنی تو فاز تب تشنج ایجاد می کنه ولی اگه مواظب باشی ... چهارشنبه ساعت 8 شب وقتی از قطار پیاده شدیم تقریبا همه چی خوب بود محمد حسین هم هیچ مشکلی نداشت تا رسیدیم خونه. تو خونه وقتی خواستم لباسهاشو در بیارم تا یه دوش مختصر بگیره و خستگی سفر از تنش دربیاد متوجه شدم تمام تنش داغ و ملتهبه عجیب اینکه اصلا دست و پاهاش و یا حتی سر و صورتش گرم هم نبود بلافاصله آبتنی کرد و لباسهاشو پوشوندم و شامشو دادم ...

تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم تو را به خاطر عطر نان گرم برای برفی که اب می شود دوست می دارم تو را برای دوست داشتن دوست می دارم تو را به جای همه کسانی که دوست نداشته ام دوست می دارم تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم برای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریخت لبخندی که مهو شد و هیچ گاه نشکفت دوست می دارم تو را به خاطر خاطره ها دوست می دارم برای پشت کردن به ارزوهای محال به خاطر نابودی توهم و خیال دوست می دارم تو را برای دوست داشتن دوست می دارم تو را به خاطردود لاله های وحشی به خاطر گونه ی زرین افتاب گردان برای بنفشیه بنفشه ها دوست می دارم ...

کجا رو پیدا کنم بهتر از اینجا که برات بنویسم پسرکم این روزهای آغازین 1391 رو اینقدر با آشفتگی گذروندیم که حتی یادمون رفت بگیم مامان ، بابا تولدتون مبارک این از بخت خوبه منه یا پدرجانت نمی دونم ولی ما هردو متولد فروردین ماه هستیم و جشن ازدواجمون رو هم فروردین گرفتیم حالا یه ورووجک 1سال و 7 ماهه اومده وسط زندگی ما و اینقدر سرمون رو به خودش مشغول کرده که ما حتی به هم دیگه تبریک هم نگفتیم چه برسه به جشن تولد اشکالی نداره نازنینم اگه شما خوب باشی و سالم، خوب بخوری و بازی کنی و بیماری از دور و برت هم رد نشه ما مشکلی نداریم و حساب همه این روزها رو 20 سال دیگه باهات تسویه می کنیم به هر حال من وظیفه خودم می دونم از اینجه به خودم(طفلکی) و ...

  ...